Week 1

Namaskar!
Dit is goede dag in het Marathi, de taal die ze hier spreken.
Hoe is het met jullie? Ik ben nu al een week in India en de tijd is omgevlogen! Ik heb heel veel ervaringen op gedaan, maar meer dan de helft is voor mij alweer normaal geworden. Een voorbeeld hiervan is dat overal je slippers/schoenen uit moet doen wanneer je ergens naar binnen gaat en dat je met je rechterhand eet.

Donderdag heb ik op kantoor gewerkt waar ik bijna heel de dag in bespreking was met de marketing manager Sachin, die mij een beetje met mijn project helpt. Aan het eind van de middag werd ik door een aantal mensen van Yerala mee genomen naar een fabriekje waar elektronische producten met de naam INDUTCH worden gemaakt. Bij INDUTCH worden HIV geïnfecteerde vrouwen in de gelegenheid gesteld elektronische componenten te produceren. Hier realiseer je je pas hoe modern wij leven.. want wanneer je even snel iets koopt (bijv. een lampje) denk je er niet aan de hoeveelheid werk dat daarin zit...

Vrijdag ben ik heel de dag met Sachin naar het plaatsje Vita geweest. Om hier te komen moesten we 2 uur met een oude hobbelbus. In Vita bezochten we het fabriekje waar de producten worden verwerkt die geteeld worden met behulp van microkredieten. Ze verwerken daar de groenten en fruit tot jams, ketchups en pickles. Heel interessant om te zien, maar het productieproces had ik in 5 min door.. terwijl we daar heel de dag bleven.. Na een lange dag in het fabriekje rond gehangen te hebben moesten we weer 2 uur terug in de bus. Onderweg zie je de arme boeren die zichzelf, hun kleren en hun eten wassen in de rivier. Ook zag je de kleine hutjes waarin ze leven met hun dieren. Dit zijn vaak buffels, stieren en geiten die helpen met de voedselvoorziening en de arbeid (deze eren ze dan ook op speciale feestdagen). Ook heb ik al een aantal kamelen gezien, die net als ezels worden bepakt. Af en toe lijkt het net of je in het leven van 100 jaar terug bent. De verschillen zijn zo groot! ’s Avonds heb ik met 3 meisjes hier uit de buurt gegeten en zijn we naar een tempel geweest. Ik vind het heel interessant om die rituelen te zien en iedereen mag hier aan mee doen.

Zaterdag is voor mij ook een werkdag. Ik ben ’s ochtends eerst naar de dokter geweest om nog een vaccinatie te halen. Daarna heb ik heel de dag hard aan mijn interne analyse gewerkt voor mijn marketingplan. Helaas is het tempo wat ze in het begin hier hadden niet gebleven, de informatie die ik vraag krijg ik pas na veel aandringen! De mensen van Yerala dringen erg aan op een actieplan, liefst vergeten ze de research ervoor.

Zondag, eindelijk vrij!! De drie meiden waar ik vrijdag mee heb gegeten hebben mij de stad een beetje laten zien! We zijn met een autorickshaw naar een kledingmarkt geweest waar ik een kurtis heb gekocht, dit is een soort tuniek die ze hier naast hun sari dragen. Omdat ik de enige buitenlander ben in dit conservatieve stadje , word ik vaak nagekeken en daarom is het handiger als ik me minder westers kleed (met name strakke t-shirts). Daarna zijn we heel hip bij Café Coffee Day (soort Starbucks) wat wezen drinken.. De westerse dingen komen hier ook langzaam. In Sangli hebben ze bijvoorbeeld geen shopping malls (heb gehoord dat ze er wel 1 aan het bouwen zijn) maar allemaal kleine verschillende kraampjes/winkeltjes. En van elk winkeltje hebben ze er ongeveer 1000 van in een stad. Hier zal ik nog foto’s van maken! ’s Avonds heb ik mijn eerste romantische Bollywood movie gezien, super grappig!

De rest van de week is voor mij gewoon een werkweek en zit ik op kantoor, net als bij jullie. Elke dag maak ik weer wat nieuws mee en leer ik wat meer over de cultuur en lifestyle.

Het is weer een lang verhaal geworden! Ik ga weer verder met werken en hoop ook wat van jullie te horen. Bedankt voor de berichtjes en mailtjes, vind het erg leuk om deze te lezen!
Liefs Anouk