Goed werk voor boeren in Jalihal

He!

Wat ontzettend leuk al die berichtjes!! Onwijs bedankt!

Afgelopen week heb ik weer veel meegemaakt. Ik ben met vertraging woensdag vertrokken naar het Jalihal gebied. Jalihal is een gebied in de woestijn met zo’n 20 kleine dorpjes waar veel arme boeren leven. In het Jalihal gebied heeft YPS lodges waar de medewerkers en gasten slapen, waar er scholen zijn en de uitwerking van de projecten plaats vindt. Want de meeste projecten van YPS zijn gericht op de mensen in dit gebied.
Woensdag was een lange dag in de auto, het was erg warm en de wegen waren slecht. Gelukkig had de auto ARKO (alle ramen kunnen open) en kreeg ik een warme wind van meer dan 45 graden met zand in mijn gezicht. Onderweg was er niet veel te zien: zand, stenen en af en toe een lemen hutje waar mensen wonen.
Eenmaal aangekomen bij de lodges, was het al bijna donker en was er helaas geen elektriciteit (alleen overdag 5 uurtjes). Ik had mijn eigen centerparks-huisje met alles er op en er aan (alleen geen elektriciteit en stromend water), ook werden alle maaltijden verzorgd. Veel was er niet te doen dus vroeg naar bed tussen de vele sprinkhanen en muggen. Door de hitte en al deze insecten had ik die nacht niet veel geslapen maar kon ik een super mooie zonsopgang zien met vele mooie vogels en een heerlijk koel briesje!
Donderdag hebben we boeren bezocht die met behulp van YPS wel goed kunnen produceren. YPS helpt hen aan kennis over het watergebruik en de plantages. Door het woestijnklimaat moeten ze hier zo zorgvuldig mogelijk mee omgaan. In mijn hele leven heb ik nog nooit zulke arme mensen gezien. De boeren leven in een lemen/rieten hutje met golfplaten waar geiten en buffels in de zelfde ruimte huisvesten. Veel van de kinderen lopen op blote voeten, hun haar in klitten en hebben een broek of jurk aan met veel gaten en zonder knopen die ze bij elkaar houden met een touwtje.
’s middags ben ik naar een dorpje geweest waar YPS een soort toneelstuk hield op het dorpspleintje. Met dit toneelstuk en de liedjes hopen ze mensen te interesseren en te informeren over de projecten van YPS en de hulp die ze kunnen bieden. Ik had het gevoel dat de mensen in het dorpje meer naar mij keken dan het toneelstuk, maar het was leuk om te zien hoe dat er aan toe gaat. ’s Avonds kon ik weer niet veel doen en ben weer vroeg naar bed gegaan.
De volgende dag weer vroeg op, want we vertrokken richting Bijapur. Bijapur is een grote stad 50 km van Jalihal vandaan. Bijapur is een historische islamitische stad met veel ruïnes. Hier werd ik opgewacht door een oud-medewerker van YPS die in deze stad woont. Samen met hem ben ik heel de stad doorgesjeesd om alles te zien. De hoogtepunten waren:
Ibrhim Roza = 600 jaar oud mausoleum in islamitische stijl
Malik-e-maidam = reuze kanon van 5 meter lang en 1 meter breed op een oude stadsmuur
Apali Buruj = Oude toren met uitzicht over de stad
Barak aman= oude ruïne
Gol Gumbaz = een na grootste dome/koepel, na Pantheon in Rome. Dit was een mausoleum waar je ook in de top van de koepel kon. Hier hoor je je eigen echo 7 keer.
Shastri market = veel fruit, groenten, kleding en andere kleurrijke dingen.
Na deze indrukwekkende stad moest ik weer 5 uur in de bus terug naar Sangli waar ik vies en vermoeid terug kwam. Ik zou best zin hebben in een heerlijke normale douche! De afgelopen dagen heb ik heerlijk kunnen uitrusten en nu kan ik er weer volop tegen aan.

Het is weer een lang verhaal geworden, maar hoop dat jullie zo een beetje een indruk krijgen wat ik hier doe. Bij dit verhaal zal ik ook de foto’s van het vorige verhaal doen, want dit lukte toen niet.

Spreek jullie allemaal snel weer!
Kusjes Anouk